Mijn moeder is lid van de geef-kring van Het Nationale Ballet. Dat houdt in dat je jaarlijks een bedrag schenkt, om meer dingen mogelijk te maken. Ze kunnen namelijk niet alles van subsidies en de opbrengsten van de kaartjes betalen. In ruil hier voor wordt je vaak uitgenodigd voor premières of repetities. Deze keer ben ik met mijn moeder mee geweest naar de generale repetitie van de Notenkraker en Muizenkoning.
We zaten op het eerste balkon helemaal vooraan en precies in het midden, namelijk 1e Balkon oneven rij 1 stoel 1 (zie de foto hiernaast). We konden het dus heel goed zien!

Het verhaal in het kort:
Op een sinterklaasavond  rond 1810 maken Clara Staalboom, haar broertje Frits en zus Louise zich op voor een feestelijke sinterklaasavond in hun huis aan de Amsterdamse gracht. Terwijl allerlei gasten arriveren krijgt Clara van Sinterklaas een notenkrakerpop en Frits een soldatenpak met zwaard. Als de gasten weg zijn, gaat Clara slapen. In haar droom danst ze met de Notenkraker, maar de Muizenkoning en zijn leger muizen (kinderen van de Nationale Balletacademie) maken van Clara’s droom een nachtmerrie.

Het is gechoreografeerd door Wayne Eagling. Hij was een voormalig balletdanser en eindigde zijn dansloopbaan in 1991 en werd hij artistiek directeur van Het Nationale Ballet. De kostuums zijn gemaakt door Toer van Schayk. De kostuums van de Notenkraker waren heel erg mooi. Vooral de kostuums van de sneeuwvlokjes/sneeuwfeeën vond ik heel erg mooi, omdat alle danseressen er magisch uitzagen. (zie foto)

In een voorstellingsreeks heb je vaak meerdere mensen die dezelfde rol dansen, dat is omdat het anders fysiek veel te zwaar is. Zo heb je bijvoorbeeld vier eerste solistes. Bij de generale repetitie danste Igone de Jongh de rol van de eerste soliste, Clara Staalboom dus.

Ik kende het verhaal van de Notenkraker en Muizenkoning al best goed. Ik keek vroeger namelijk best vaak naar Barbie en de Notenkraker. Het is een iets ander verhaal, maar het komt op het zelfde neer.
Wat zo leuk is aan een repetitie bijwonen, is dat het af en toe niet helemaal goed gaat. Dan zegt de choreograaf dat ze moeten stoppen en zegt dan vanaf waar ze het nog een keer moeten doen. Soms moeten ze zo’n stukje wel vijf keer achter elkaar doen zodat het helemaal perfect is! Ik vind het heel erg leuk dat mijn moeder mij af en toe meeneemt naar dit soort dingen.