Sonita

Op 25 november zijn we met de hele vierde klas naar de documentaire Sonita gegaan. De documentaire werd getoond op het IDFA festival. Dat staat voor ‘International Documentary Film Festival Amsterdam. Het is er elk jaar, en deze keer duurde het festival van 16 tot 27 november.

Sonita komt uit Afghanistan en is een rapper en activiste die tegen gedwongen huwelijken. In de documentaire zie je dat zij een vluchteling is uit Afghanistan en nu in Teheran is. Haar droom is om als beroemde rapper voor een grote menigte te staan. Haar familie vinden haar dromen een beetje raar, ze is namelijk geld waard als bruid en bovendien mogen vrouwen in Iran helemaal niet zingen. Dit zorgt voor frustraties, want ze wil heel graag haar droom proberen te verwezenlijken, maar ze wil haar familie niet tot last zijn. Het geld dat de familie zou krijgen om Sonita uit te huwelijken zou worden gebruikt worden om een bruid te kopen voor haar broer. De traditie daar is dus dat je als meisje letterlijk verkocht wordt aan een andere familie. Sonita vindt dit helemaal niet leuk en wil hier graag wat aan doen. Ze wil dit doen door midden van haar rapkunsten. Door haar teksten moeten mensen beseffen dat het heel erg raar is om meisjes uit te huwelijken tegen hun wil in. Meisjes worden als handelsvoorwerpen gezien en dat is erg spijtig.
Op een gegeven moment grijpt de documentairemaakster in als de moeder van Sonita haar mee wil nemen om haar uit te huwelijken. Dit is eigenlijk niet de bedoeling, omdat ze een passieve observeerder moet zijn. Ze besluit het toch te doen, ze geeft Sonita’s moeder geld zodat ze haar met rust laat.
Later maken ze een videoclip bij het nummer ‘Brides for Sale’. Dat liedje gaat over hoe minderjarige meisjes uitgehuwelijkt worden aan vreemde mannen en hoe dat voelt voor die meisjes. Met haar raps wil ze een boodschap meegeven. Haar nummer werd zo populair dat een school in Utah vraagt of ze daar op school wil komen en een opleiding wil volgen. Daar woont ze nu en gaat ze naar school.

Toen de documentaire afgelopen was, kwam Sonita de zaal binnen. Dit was heel onverwacht en heel speciaal. We konden haar vragen stellen en het viel me op hoe goed zij al Engels sprak!

Ik vond het een heel interessant onderwerp, omdat wij dat hier in Nederland niet hebben. Het is heel schokkend om te zien dat meisjes moeten trouwen met mannen die ze helemaal niet kennen. Ik denk dat ze meisjes die in zo’n situatie veel hoop gegeven heeft.