We hebben één van de dagen dat we in Engeland waren een uitstapje naar Cambridge gemaakt. We waren daar één dag en daar zijn we heel even kort naar een museum gegaan. Dat museum heet The Fitzwilliam Museum.

In het museum zijn verschillende dingen te zien. Bijvoorbeeld een collectie uit de oudheid, een collectie van Europese en Oosterse beeldhouwkunst en toegepaste kunst en een collectie bestaande uit schilderijen en tekeningen.

The Fitzwilliam Museum is geopend in 1816 en heeft rond de 470 duizend bezoekers per jaar. Fitzwilliam bezat door overerving 144 schilderijen, onderhen Nederlandse schilderijen die hij had geërfd van zijn grootvader van zijn moeders kant en de meesterwerken van Titian, Veronese en Palma Vecchio verwierf hij op de Orléans verkoop in Londen. Tijdens zijn leven vol verzamelen, heeft hij meer dan 500 folio albums gevuld met gravures, wat is beschreven als 'een grote verzameling prenten van de meest gevierde graveurs, met een serie van Rembrandts etsen onovertroffen op dat moment'. Zijn bibliotheek bevatte 130 middeleeuwse handschriften en een verzameling van autograph muziek van Georg Friedrich Händel, Purcell en andere componisten die er voor zorgden dat het museum een plaats van bekendheid kreeg onder de muziekbibliotheken van de wereld.

Dit hebben wij in groepen gedaan en zijn we langs allemaal soorten mooie oude gebouwen gevaren en daar ook uitleg bij gekregen. 

Verder hebben wij een rondleiding door Cambridge gekregen en liepen wij langs een gouden klok. Deze klok heet de Corpus Clock en is ontworpen door John Taylor. De klok bestaat uit een grote wijzerplaat van roestvrijstaal met een laag 24-karaats goud eroverheen, ongeveer 1.5 meter in diameter. Op de bovenkant van deze klok loopt een soort monster dat op een sprinkhaan lijkt. Taylor noemt dit beest de Chronophage, letterlijk tijd-eter. Het symbolische achter de klok is dat het monster met zijn giftanden langzaam de tijd opeet. 

Daarna zijn we een steegje in gelopen waar de bekendste pub van Cambridge: The Eagle. Onze begeleider vertelde dat er ergens in het gebouw altijd hetzelfde raam openstaat. Dit raam mag nooit worden gesloten, want er is lang geleden een keer een brand geweest waar een meisje is overleden. Na de grote brand is dit raam altijd open gebleven, zelfs in de winter, zodat haar geest nog naar binnen kan.